| T O P I C R E V I E W |
| vaylon |
Posted - 12/10/2011 : 09:58:51
Pročitao sam nedavno jednu zanimljivo poglavlje o razlici profesionalnog i amaterskog bavljenja kreativnim poslom.(u našem slučaju bavljenja stripom).
quote:
Professionals and Amateurs,
from “The War of Art”
by Steven Pressfield
p. 62-63)
Aspiring artists defeated by Resistance share one trait. They all think like amateurs. They have not yet turned pro.
The moment an artist turns pro is as epochal as the birth of his first child. With one stroke, everything changes. I can state absolutely that the term of my life can be divided into two parts: before turning pro, and after.
To be clear: When I say professional, I don’t mean doctors and lawyers, those of “the professions.” I mean the Professional as an ideal. The professional in contrast to the amateur. Consider the differences.
The amateur plays for fun. The professional plays for keeps.
To the amateur, the game is his avocation. To the pro it’s his vocation.
The amateur plays part-time, the professional full-time. The amateur is a weekend warrior. The professional is there seven days a week.
The word amateur comes from the Latin root meaning “to love.” The conventional interpretation is that the amateur pursues his calling out of love, while the pro does it for money.
Not the way I see it.
In my view, the amateur does not love the game enough.
If he did, he would not pursue it as a sideline, distinct from his “real” vocation.
The professional loves it so much he dedicates his life to it. He commits full-time.
That’s what I mean when I say turning pro.
Resistance hates it when we turn pro.
Jedan drugačiji pogled na amatere i na profesionalce od onog kojeg smo navikli.
Profesionalac voli svoj posao toliko da je odlučio posvetiti svoj živor tom poslu , za razliku od amatera.
Ovdje ima dosta talentiranih ljudi koji se bavi stripom (pisanjem scenarija, crtanjem, digitalnom obradom,...) samo amaterski. Vjerujem da se ne usuđuju ostaviti sve i krenuti tim putem zbog raznih strahova , materijalne nesigurnosti.
Ima dosta ljudi u svijetu stripa koji nisu toliko talentirani , ali imali su ono nešto što ih čini profesinalcima i sasvim pristojno žive od toga.
A sa druge strane ima toliko talentiranih čiji talent nikada neće zaživjeti zbog stava društva da se od umjetnbosti nemože živjeti, da nema kruha od toga i sl.
|
| 2 L A T E S T R E P L I E S (Newest First) |
| milandj3 |
Posted - 14/10/2011 : 16:38:31
quote:
Originally posted by Beva
Osobno znam čovjeka koji je bio zaluđen Zagorom, crtao po cijele dane, na kraju naučio čak i slikati i danas je - svećenik... A ne može se reći da to nije volio ili da je bio lijen...
pa eto, kad se sve ogoli i razgrne, i Zagor je neka vrsta sveštenika. Na stranu to što se taba naokolo, takvo je vreme bilo. On je čovek koji nosi mantiju i neka je vrsta patrijarha svojoj indijanskoj pastvi darkvudskoj |
| Beva |
Posted - 12/10/2011 : 17:33:04
quote:
Originally posted by vaylon
Ima dosta ljudi u svijetu stripa koji nisu toliko talentirani , ali imali su ono nešto što ih čini profesinalcima i sasvim pristojno žive od toga.
A sa druge strane ima toliko talentiranih čiji talent nikada neće zaživjeti zbog stava društva da se od umjetnbosti nemože živjeti, da nema kruha od toga i sl.
Puno se stvari treba poklopiti da bi netko uspio u svijetu stripa (ili uopće)... Bi li Bane Kerac bio tu gdje je danas da je Dnevnik kojim slučajem imao redakciju u Nišu, a ne u Novom Sadu? Možda bi, možda ne bi...
Bi li Macan danas bio stripaš da je kojim slučajem rođen i odrastao u Gospiću a ne u Zagrebu?
Mislim, naravno da se treba posvetiti i svi koji su uspjeli (do te mjere da im je to glavni izvor prihoda) su se morali naraditi za to, ali nisu svi koji su radili uspjeli...
Osobno znam čovjeka koji je bio zaluđen Zagorom, crtao po cijele dane, na kraju naučio čak i slikati i danas je - svećenik... A ne može se reći da to nije volio ili da je bio lijen... |
|
|
