| Author |
 Topic  |
|
|
ridiculus
Senior Member
1693 Posts
Member since 11/06/2008 |
 Posted - 05/04/2021 : 13:40:22
|
Ovo je moglo da ide i na opšti podforum o stripu, a ne specifično na američki deo, ali u praksi još uvek niko van Amerike nije napravio adaptaciju neke od ovih priča - bar ne da ja znam - i to je što je.
A jeste pre svega ovo:
Jel' ima ovde neki fan fantastike koga ova Minjolina ilustracija, rađena specijalno za zbirku, ne privlači? Da ga odma' terminišemo i dekonstruišemo ostatke?  Obećao sam da ću pročitati ponovo ove priče - ponovo i pažljivo - i to je definitivno sledeće čega se laćam, a za sada jedan uvod, i objašnjenje konteksta.
Fritz Leiber je američki pisac koji je iskovao termin "mač-i-magija" (sword-and-sorcery), i koji je, uz Roberta Howarda, bio najvažniji rani predstavnik žanra. Termin "epska fantastika" je (ako mene pitate) neodgovarajući za njihove (u proseku) kratke priče (i više me asocira na one dugačke, koje uključuju čitave nacije i kontinente, poput Gospodara Prstenova i svega što je inspirisano njim).
Kako god, pošteno je reći da je Howard pisao te stvari malkice ranije, jer jer Leiber počeo sa Fafhrdom i Sivim mačkom* 1939, i pisao je priče i kraće romane tu i tamo tokom 50 godina. Prava za strip su skakala od jednog izdavača do drugog, i prvi je DC napravio pokušaj da iz toga izvuče nešto, sigurno podstaknut uspehom Konana iz konkurentske kuće.
Ta dva lika, visoki varvarin Fafhrd i prefinjeni južnjak poznat kao Sivi mačak, prvi put se pojavljuju u stripu u epizodi Wonder Woman iz 1972, a zatim dobijaju sopstveni serijal, Sword of Sorcery, koji je trajao čitavih 5 brojeva. Pisao ga je Danny O'Neil, a crtao uglavnom Howard Chaykin, uz nešto Waltera Simonsona, i jednu kratku priču koju je crtao Jim Starlin.
Posle toga se dugo vremena ništa nije dešavalo na tom planu, sve dok Marvel nije u ediciji Epic 1990. započeo svoj mini-serijal. Taj je izlazio 4 broja, i radili su ga - kao što znamo - Chaykin, Mignola, i Al Williamson na tušu. Zapravo, ta adaptacija je prilično duža od one prve, zato što su Epic-ova izdanja bila duplo duža od standardnih. Ona obrađuje 7 priča - od nekoliko desetina koje je Leiber napisao sa tim likovima.
Priče koje Chaykin i Mignola obrađuju su sledeće:
- Ill Met in Lankhmar
- The Circle Curse
- The Howling Tower
- The Price of Pain Ease
- Bazaar of the Bizarre
- Lean Times in Lankhmar
- When the Sea King's Away...
Ill Met in Lankhmar ide hronološki prva, zato što se tu likovi upoznaju. U prozi je objavljena 1970. kao kratki roman i dobila je tada obe glavne nagrade za fantastiku u toj kategoriji, i Hugo i Nebulu. Ona je i najduža od ovih pomenutih, i jedina obuhvata čitavu svesku. Većina drugih je iz kolekcije Swords Against Death, gde imamo raspon vremena nastanka od početka 40-ih do 70-ih.
Na kraju je Dark Horse došao do licence, i 2007. sakupio ove epizode u jednu zbirku (čija je ono gore naslovnica). Nemam predstavu ko danas drži prava.
Sam Mignola je izjavio da mu je ovo omiljeni rad pre Hellboy-a, i čitalac može lako da uvidi zašto. I tema i ton su savim u njegovom dvorištu.
*ja ću ovde prevoditi tako jer mi je lakše, a, ako neko ima bolju ideju ili rešenje, slobodno neka iznese
|
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
Edited by - ridiculus on 05/04/2021 13:48:27
|
|
|
jaki
Advanced Member
Croatia
26835 Posts
Member since 13/03/2004 |
|
|
ridiculus
Senior Member
1693 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 06/04/2021 : 17:21:03
|
Moguće. Ja sam napisao "Mačak" po navici, jer sam to video negde kod nas, pre jedno 30 i kusur godina. Možda bi trebalo vratiti se na poreklo imena, ali postoji samo jedna priča o tom liku pre upoznavanja sa Fafhrdom: The Unholy Grail. Ime zvuči poznato? Leiberov rad je ugrađen u osnove fantasy role-play igara.
Inače, pročitajte Nehwon unazad, pa ćete videti gde se priče odvijaju. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
 |
|
|
Vlaadisha
Advanced Member
USA
3513 Posts
Member since 21/07/2004 |
|
|
ridiculus
Senior Member
1693 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 06/04/2021 : 19:52:18
|
 U milozvučnosti? Ne znam, mnogo me pitaš. To je već dilema za profesionalne prevodioce, po mogućstvu poezije. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
izivko
Advanced Member
.jpg)
Germany
12525 Posts
Member since 25/07/2003 |
Posted - 06/04/2021 : 21:46:04
|
mačak - običan, bilo koji mačak;
mačor - e to je već mačak glavni u sokaku i šire, kurvar koji se pari sa svim mačkama, kojega se obični mačci boje i sklanjaju mu se s puta
Inače sinoć sam pročitao prvu priču koja mi se jako svidjela.
Više kasnije. |
Have mercy |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1693 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 10/04/2021 : 22:41:16
|
@izivko
Vidim da je ova zbirka objavljena na nemačkom, i to pre nekoliko meseci.
@The World
Što se tiče samih priča, ne bih ih nešto posebno analizirao, zato što bi to spadalo u književni deo (foruma? života?). Ovde, više od svih drugih stripova koje znam, se Chaykin maksimalno uklonio, i pustio originalni materijal sa jedne strane i crtače sa druge da dišu (ili bar tako izgleda). Iako je njegovo interesovanje za fantastiku opalo tokom godina - i usmerilo se na krimić, noar, i pomalo istorijsku tematiku - Leiber je bio jedan od omiljenih mu pisaca u mladosti, a i on je veliki zagovornik profesionalizma i posvećenosti zaduženju, kakvo god ono bilo.
Ill Met in Lankhmar je priča koja započinje ovu seriju, i tako mora biti, jer tu junaci udružuju svoje snage i svoju sudbinu prvi put. Mnogo toga što se dešava kasnije sledi upravo iz nje. Ona ne pokušava da zaista iznenadi čitaoca neočekivanim preokretima, jer su stvari (i posledice) vrlo jasno iskomunicirane. Postoji jedan trenutak kada ovaj shvati kuda ona vodi, ali se negde u dubini duše nada da nije tako. Što neko reče, to se zove "napetost". Oh, da, istaknutu ulogu ima i Gilda lopova (Thieves' Guild), a to pominjem zato što pretpostavljam da je Leiber prvi upotrebio taj koncept u fantastičnoj književnosti.
Sherilyn Van Volkenburgh je bila zadužena za kolor, i ovo mi je jedan od njenih omiljenih radova. (Suprotno od Oriona. ) Ona je inače poznata po Books of Magic, ali ovde je pristup nešto drugačiji. Mignola je težak za kolorisanje zato što se njegov crtež zasniva na oblicima i kontrastu, i, ako kolorista poželi da se dokaže imaćemo dve različite estetike koje se bore za prevlast na istim tablama. Pomaže i to što je ovo rađeno u vreme kada ljudi uglavnom još nisu eksperimentisali sa digitalnim alatima - stripovi iz 90-ih su često loše ostarili upravo zbog toga, izgledajući danas kao da su dobili rak u ranom detinjstvu.
Upisivač nije bio Ken Bruzenak (što sigurno utiče na činjenicu koju sam pomenuo, da ovo najmanje izgleda kao Chaykin od svega što je ovaj makar i samo pisao), već su se Michael Heisler i Bill Oakley udružili (na različitim pričama). Sad, inače retko pominjem takve stvari, pogotovo ako se ne zovete Ken Bruzenak, što znači da ovde ima nešto vredno pomena na tom planu. Većina njihovog rada ovde je samo korektna, ali izgovorena magija, moć reči koju Heisler prikazuje kroz čudne simbole u prvoj priči, je dobar prikaz "hakovanja realnosti" koje mnogi moderni žanrovski pisci poistovećuju sa magijom. (Setite se onog Klarkovog "dovoljno napredna tehnologija se ne razlikuje od magije"... a onda ga zaboravite. Itekako se razlikuje.)
A i Mignola najviše blista kada treba prikazati čudno, sablasno, ili magično. Čarobnjak u nekim trenucima izgleda poput uspravne senke, a pauci* su jezivo sugestivni, često više skrivajući nego otkrivajući čak i kad su nam tik pred očima. Od svih tušera sa kojima je Mignola radio (P. Craig Russell, Kevin Nowlan, Mark Badger, itd.) verovatno ne bih mogao da izaberem jednog omiljenog, kamoli najboljeg, ali Al Williamson je sigurno neporaziv.
Posebno zanimljiva mi je priča The Howling Tower, zato što je jedna od najstarijih koje je Leiber napisao (tokom II svetskog rata), i zato što liči na radove Michaela Moorcocka i mnoge priče o Konanu koje sam čitao (iako ne nužno Howardove) - s jednom bitnom razlikom. Jedan od glavnih motiva u ovom serijalu, koga nema ni kod Howarda ni kod Moorcocka, je prijateljstvo. A to mu, uz ton, daje veliku dozu specifičnosti.
*nije spojler, ono jednog na naslovnici gore! |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
Vlaadisha
Advanced Member
USA
3513 Posts
Member since 21/07/2004 |
Posted - 11/04/2021 : 01:06:00
|
Moram da kažem da sam bio skeptičan jer je reč o adaptaciji, a čak ni jedan Mazzucchelli nije puno napravio sa City of Glass. S druge strane, ova pre ide u fioku sa raznim Tarzanima i Conanima, a te su zahvalnije za obradu. Tu prvenstveno mislim na crtež, koji mene više zanima. A ovde Mignola briljira, i već je na korak do Hellboya a miljama daleko od Cosmic Oddyssey. Prvi broj jeste pomalo statičan te lik Mačka* nedosledan, ali to ću pripisati grču zbog novog naslova. Slažem se, ukusno obojeno, jedino me ubi ovaj color trapping u mračnim scenama, no to je boljka starih stripova. Lettering interesantan, oduševilo me ono ZZZIP, kog se ni Toth ne bi postideo. (Od koga je to maznuo?)
Kad si pomenuo da ima više adaptacija, đavo mi nije dao mira pa sam uporedio sa Sword of Sorcery, ali to je skroz neki drugačiji pristup, ne samo vizuelnom pripovedanju nego i čitanju predloška.
 
Kad smo već kod izvora, poneka scena mi je zaškripala u ovom Epicovom izdanju, pa sam preleteo originalni tekst. Tačno sam znao da je ovde fušario!
The floor was everywhere strewn to the point of double, treble, and quadruple overlaps--with thick- piled, close-woven, many-hued rugs of the finest quality imported from the Eastern Lands.
Ima i proizvoljnih izmena u scenariju, no to je prerogativ autora.
In one room young boys were being trained to pick pouches and slit purses. They'd approach from behind an instructor, and if he heard scuff of bare foot or felt touch of dippinghand--or, worst, heard clunk of dropped leaden mockcoin that 'boy would be thwacked.
Cepidlačenje na stranu, obećavajući početak - čita se i dalje!
*Osećam razliku ali mi se čini da je veća u hrvatskom, a i Google se slaže. U srpskom ima mačorčina i macan, ali to su već druge nijanse.
|
Edited by - Vlaadisha on 11/04/2021 02:45:10 |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1693 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 11/04/2021 : 09:57:13
|
quote:
Originally posted by Vlaadisha
Kad smo već kod izvora, poneka scena mi je zaškripala u ovom Epicovom izdanju, pa sam preleteo originalni tekst. Tačno sam znao da je ovde fušario!
The floor was everywhere strewn to the point of double, treble, and quadruple overlaps--with thick- piled, close-woven, many-hued rugs of the finest quality imported from the Eastern Lands.
Možda ne voli čovek da crta tepihe!
U pravu si, ta prva priča je tako predstavljena da ima trenutaka kada počne da liči na TV dramu... srećom, onda uleti neka akcija ili bar dinamičnije rešenje u postavkama.
Obično se smatra da zbirka Swords Against Death sadrži neke od najboljih Leiberovih priča, a odatle su The Circle Curse, The Howling Tower, The Price of Pain-Ease, i Bazaar of the Bizarre. Bazaar je fantastičan, a odatle je ona tabla iz uvodnog posta. Mogu da vidim kako je odatle nastao Fallen London, igra (ok, to je malo nategnut pojam ovde!) koju sam dosta cepao pre 7-8 godina, i koja ima jedan od najboljih worldbuildinga koje sam video u ovom veku.
Mouser iz Zavijajuće kule:
|
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
| |
Topic |
|
|
|
Fafhrd and the Gray Mouser
