| Author |
 Topic  |
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
 Posted - 08/10/2020 : 00:33:39
|
Uz Nathana Nevera, koji je dobio svoj topic u Bonelli pdf-u, već neko vreme se bavim i mutantima iz jednog drugog univerzuma, Marvelovog.
Nakon prezasićenja Avengersima, Daredevilom, Spideyjem i Letačem, mutanti su za mene bili pravo otkrovenje. Prvi put sam ih čitao pre otprilike 3-4 godine i to run Granta Morrisona, pa ću započeti osvrtom baš na taj period. Sledeći je Claremont, zaključno sa Dark Phoenix/Days of Future Past (ono što je objavljeno u dva ČK Essentiala), pa o tom - potom... A onda ću malo prošarati i pisati o starom, dobrom Barryju Windsor-Smithu... Ima još toga, ali kako sam spor čitalac, lagano; a kao da pa negde žurimo...
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 08/10/2020 : 00:54:54
|
NEW X-MEN - Grant Morrison
Moj prvi (stripski) susret sa X-Menima, ako ne računam neke od najpoznatijih priča o Wolverineu. Najpre, osim filma The Last Stand i ovog poslednjeg (okej, snimljeni su i novi u međuvremenu!), Apocalypse, čiji čak trejler nisam hteo da pogledam, a ne film, ovo je odlična serija filmova; prošlost, budućnost, sadašnjost... Brljotina s kraja TLS ispravljena, itd. A Morrisonovi X-Meni kao da su išetali iz filmova! Sad, to verovatno znači da su se autori filmova fino oslonili na strip, pre nego obrnuto, ali nikakav problem nisam imao da ušetam među mutante. Dakle, rookies friendly štivo. Znatno lakši Morrison, za razliku od recimo Batmana, kome sam se nedavno vratio i opet stao (godina pisanja ovih redova je 2016-17.!), jer mi je naporan. X-Men, s druge strane, umesto limunade na vrele dane.
Zanimljivo mi je što je to i dalje onaj svet Avengersa koji poznajem, a mutanti su manje-više superheroji u izolovanijem okruženju, svaki lik vrlo zanimljivo karakterisan, itd. Crtež solidan, mada Quitely (inicijalni crtač) ni izbliza na nivou ASS ili B&R, ostali crtači zanatski, ali fino, lepršavo, zabavno... Pročitao dvadesetak brojeva, cca pola runa i još uvek nije sasvim jasno da li je ovo niz iole zasebnih, kraćih story arcova ili jedan isti, podeljen na te kraće celine. Postoji neizvesnost tokom čitanja, što je, u moru predvidive superherojštine i najveći plus, so far.
(...)
Nešto mi se ne da Morrisona da pročitam u cugu, o čemu god da se radi, pa tako ni ovo... Odmah da kažem, osim remek-dela All-Star Superman, meni ovaj autor ne spada među omiljene. Nešto slično kao Gaiman, recimo... Volim da povremeno ušetam među njihove lude ideje, ali iz tih svetova ne izlazim raspamećen.
Početak ovog runa dosta duguje Quitelyju, čoveku koji ume da pruži jedan posve nesvakidašnji izgled i atmosferu junaku (ili junacima), odnosno serijalu kojeg crta. Čest Morrisonov saradnik... Ima jedna mebijusovska vožnja kroz um profesora Xaviera, gde je baš pokidao. Mimo toga, ne volim kada jedan run rade crtači drastično različitih stilova... No, ovo tek da prokomentarišem crtež; rekoh iznad, mahom podnošljiv (među crtačima je i Kordej).
Glede priče, tj. priča, jer su story arcs prilično zaokruženi, vrlo se lepo nižu - pre nego bukvalno nadovezuju - i čitanje je vrlo fino, DO trenutka u kome se dešava ono što bi trebalo da bude ključni preokret, a pošto je ovo staro 20 godina, valjda nema opasnosti od spoilera...
Morrisonu nije pošlo za rukom da napravi jasnu gradaciju između pretnji sa kojima se suočavaju X-Meni. Sam run počinje uništenjem Genoše, zemlje mutanata, u kome strada njih 16 miliona, pa i Magneto, uz šačicu preživelih, a Emma Frost prelazi na stranu X-Mena... I tu je i novi (arhi?)nemezis - sestra bliznakinja prof. Xaviera. Odlično je radnja podeljena na školu i putovanja po svetu, vrlo smisleno... Ali problem se javlja kada se ispostavi kako je Magneto preživeo; sve vodi ka potpunom kolapsu, kad ono ipak ne... Da bismo se, all of a sudden, našli u postapokaliptičnom svetu sutrašnjice, gde će Phoenix, inače usmrćena u sadašnjosti by Magneto, biti prinuđena da odseče tu i takvu budućnost, a u sadašnjem trenutku Scott i Emma ulaze u vezu i preuzimaju brigu o školi.
Kad kažem da nema gradacije, mislim da ne postoji različit doživljaj prve, pa druge ekstremne pretnje, a onda sledi i treća... Možda je to tako zbog činjenice da je Morrison sve započeo jednim ogromnim BOOM!, pa sve što je došlo posle nekako doživeh ravnodušno; rečju, lepo me provozao, ali me na kraju nije uvukao u priču. Ipak, poslednje table vade stvar, jer se tenzija između Emme i Scotta pojačavala tokom čitavog Morrisonovog runa. Drugo ne znam šta bih rekao... Morrison je osmislio nekolicinu zanimljivih likova, ali i neke baš prosečne, čak neubedljive, poput Magnetove love interest, devojke kojoj može biti deda, ako ne i pradeda.
Fina celina, ali ja se ovome vraćati neću. Opet, ko voli filmove, samo napred, jer je veći deo New X-Mena izuzetno zabavan, što ne mogu da poreknem. Sledi Whedon...! |
Edited by - Gil-galad on 08/10/2020 00:56:02 |
 |
|
|
Paka01
stripovi.com suradnik
Croatia
11446 Posts
Member since 14/02/2009 |
Posted - 08/10/2020 : 09:22:20
|
Samo naprid Gil-Galade, super su ovi tvoji osvrti
Meni je doživljaj oko New X-Mena sličan tvom, no mislim da su mi malo bolje sjeli. Morrison mi ovdje piše veoma dobre likove i u načelu je to stvar koja mi je najviše ostala u sjećanju što se tiče njegovog runa. Odnos između Scotta i Emme je lijepo obrađen, dok mi se također svidjelo i sve vezano uz Xorna. Pitanje njegovog identiteta je jedna od okosnica serijala i mislim da je to Morrison izveo poprilično dobro. Čak mi ni otkriće njegovog stvarnog identiteta nije smetalo, očito za razliku od mnogobrojnih fanova čiji se dojmovi mogu naći po internetu. Međutim, nije mi se svidjelo to što je priča poprilično razbacana. Ne mogu reći da ima neku konkretnu glavu i rep, već se Morrison razbacuje idejama koje teško funkcioniraju kao cjelina. Okej, Morrison je slično kaotičan i u Batmanu, ali to dvoje mi je neusporedivo. Batman u cijelom svom kaosu zna u kojem smjeru ide i što se događa u priči, dok X-Meni sve do kraja ostaju poprilično raštrkani što se tiče same priče. Daleko mi je najslabije bilo to poglavlje u postapokaliptičnoj budućnosti, djelovalo mi je baš na silu ubačeno i jednostavno se ne uklapa s ostatkom runa.
Crtači su također dvosjekli mač. S jedne strane imamo veoma dobre do odlične crtače poput Quitelyja, Jimeneza, Van Scivera i Bachala, dok s druge strane imamo npr. užasno dosadnoga i zastarjelog Silvestrija te poprilično katastrofalnog Kordeja. Mislim ajde, znam da je Kordej imao nenormalno kratke rokove i da je trebao izbacivati table munjevitom brzinom, al jebemu, crtež mu izgleda baš loše. |
Would a new flood please finally come? A real rain and an assortment of plagues
And when all is said and done, even the Devil won't care enough to spit in the mud
https://www.last.fm/user/Pakaa |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 08/10/2020 : 19:10:27
|
Hvala, opet je tvoj topic poslužio kao inspiracija.
E, da! Xorn je delovao vrlo intrigantno, iako su, kad se naknadno osvrneš, otpočetka bili prisutni znaci ko je u pitanju. A priča je zaista prerazbacana, što ne bi bio problem da je na kraju iole koherentna, poput Batmana. Opet, i tamo se Morrison razbacuje svojom pripovedačkom sposobnošću, takav je, jednostavno, ali ipak zanimljiv na jedan neobičan način, pa mu se povremeno okrenemo i mi kojima nije među omiljenim autorima. |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 28/10/2020 : 21:08:07
|
Essential X-Men 1-2 (ČK) - u originalu Uncanny X-Men (#94-144), iz pera Chrisa Claremonta, crtači Dave Cockrum/John Byrne
Napomena: Na priče Dark Phoenix i Days of Future Past ću se osvrnuti naknadno. Ovde je reč o početku slavnog šesnaestogodišnjeg perioda za mutante, iza kog je stajao Claremont sa oživljavanjem serijala 1975.
Premda su mutanti pokrenuti još tokom Srebrnog doba, početkom šezdesetih, kao serijal u kome bi se Marvel doticao priča o različitosti, X-Meni nisu bili naročito popularni. U prvoj polovini sedamdesetih su bili na ledu. A onda je u Marvel došao mladi scenarista koji je postao jedan od sigurno deset najznačajnijih i njegovo ime nije mnogo ispod Leejevog ili Thomasovog. Chris Claremont je zaista napisao istoriju u Marvelu.
Najpre, stare junake je zamenio novim (uz pomoć Lena Weina) i internacionalizovao tim, a uz profesora Xaviera i uvek odanog Cyclopsa, na scenu stupaju protagonisti poput Wolverinea i Storm, aktuelni i dan-danas, uz Nightcrawlera i Colossusa. Pojavljuje se i Moira MacTaggert, nekadašnja Xavierova verenica. Posebno mesto ima Jean Grey, oko koje je Claremont pet godina gradio svoj run: nekadašnja Marvel Girl transformisaće se u naizgled svemoguću Phoenix. Ovaj koncept je pozajmljen od Avengersa, gde se postava uvek menja, razni junaci dolaze i odlaze, iako okosnicu tima čine Kep, Iron Man i Thor. To će kasnije raditi i drugi scenaristi, kako bi kroz nove junake uneli svežinu u priču. Veliku ulogu ima i carstvo Shi'ar...
A baš u privrženosti timu je poenta: dok je prva postava X-Mena bila sjajno uigran tim, Cyclops je od svojih saboraca napravio ekipu koja se u mnogome oslanja na individualnost i hrabrost članova da iskorače. Tako je Claremont istovremeno izgradio karakterizaciju i tima i svakog člana ponaosob. Zbog toga je ovaj naslov što se kaže veoma zarazan za čitanje.
World building je dobar, ali je taj koncept nažalost prevaziđen, a njime se recimo služio Gaiman tokom rada na Sandmanu: ubacivanje likova u nekoj epizodi, koji će aktivnu ulogu imati tek nekoliko brojeva kasnije. Tako, Xavier dugo ima košmare koji će ga na kraju suočiti s Lilandrom, vladarkom Shi'ara, s kojom će se i oženiti. (Taj brak je poništen u Morrisonovoj eri, s kojom sam započeo ovu seriju osvrta...) Jedno vreme će X-Meni biti smatrani mrtvima; tokom tog perioda će Scott dobiti na značaju kao vođa tima, a Jean će pasti pod uticaj Hellfire Cluba, koji će zloupotrebiti njene moći kasnije... Tu na scenu stupa i Emma Stone.
Značajno mesto ima i - ko drugi? - Magneto, premda Claremont kao da održava pat poziciju između X-Mena i njega, što možda dobija smisao negde kasnije. Zaista, nema detalja kome Claremont nije posvetio ogromnu pažnju i dugo ga razvijao... Ipak, iako su ove priče sasvim fino ostarile - ostarile su i biće zamorne onima koji u superherojštini ne vole mnogo teksta. U tom slučaju bolji početak svakako ostaje solidni i čitljiviji Morrisonov run. Lično sam ovo pročitao zarad uvida u fenomen zvani Claremont i neke opšte stripske kulture i nije štivo kome bih se vraćao. Najveća mana je što je svaki neprijatelj i svaka pretnja epskih razmera, pa se pročitano relativno brzo i zaboravlja, zbog silne eksplozivnosti u storijama.
***
Vama kojima je možda spomenuti fenomen zanimljiv, preporučujem ovaj simpatični dokumentarac...
***
Mnogo lepu posvetu ovom periodu je uputio Jonathan Lethem u svom romanu Fortress of Solitude, pa kaže...
“I remember you always said you were going to buy X-Men forever, unless Chris Claremont quit writing. I always thought of you as like the ultimate collector.”
Demoralizing how Arthur owned him, like a stink you couldn’t wash off. True enough, Dylan still picked up the new X-Men. Not every month, but sometimes. Other month’s issues he didn’t take home, just skim-read beside the spinning rack at the cigar shop on Fourteenth. Like making out with an ex-girlfriend at a party, grudgingly, a chip on your shoulder that you had nothing better to do. Which was exactly what Dylan and Amy Saffrich had been doing all summer, clinching in hallways and bathrooms in the desultory wake of their term’s-end breakup. The months between high school and college were a time of glum derangement, everyone half-spun to new destinies and arrived nowhere yet, living at home, infantile. It only followed that Arthur Lomb would wander into this breach to assert his thin claim.
“No,” Dylan said now. “I mean, why sell.”
“Oh. Heh. I’m just trying to raise some-funds.” Arthur spoke airily. “Now seemed like a good time to get out.”
“Right, right,” said Dylan, pretending to mull.
“I’m sure it’s pretty valuable by now. Everything’s still in fine or near-fine condition.” |
Edited by - Gil-galad on 28/10/2020 21:09:08 |
|
|
|
jaki
Advanced Member
Croatia
26781 Posts
Member since 13/03/2004 |
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 12/01/2021 : 19:44:22
|
@jaki, slažem se, stvarno jedan od najboljih.
Ako nisi, pročitaj Captain America: War & Remembrance, Stern/Byrne, to je čitav njihov run, kraći od desetak brojeva. Meni i daleko najbolji Kep. |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 14/01/2021 : 11:58:35
|
quote:
Originally posted by jaki
John Byrne,meni jedan od dvojice(George Perez)najboljih crtača superherojskih stripova u Brončanom dobu.
Pa, verovatno jeste, i sigurno je najuticajniji. Mnogi od osnivača Image-a se kunu u njega kao uzor (i u Michaela Goldena, ali on je mnogo manje poznat među širom publikom).
Iako mnogo volim Pereza, Byrneov čistiji i čitljiviji stil mi je draži.
Ali, uzmimo u obzir da većina odličnih crtača u to vreme nije posebno volela superherojski žanr. Ni John Buscema (iako je on malo starija generacija), ni Garcia-Lopez, ni Bernie Wrightson (najveći talenat svoje generacije po mišljenju njegovih kolega - a to je generacija sa kojom počinje bronzano doba), ni mnogi drugi.
Nego, ja sam došao da kažem sledeće:
CBR je krajem prošle godine imao svoju anketu za najbolje "run-ove", i, iako se taj sajt pretvorio (i to još davno) u distributera smeća, još uvek mi je zanimljivo da vidim rezultate, pre svega zbog velikog broja učesnika, a i pravila su detaljna.
Prvo mesto? Claremontovi i Byrne-ovi (i Austin-ovi, itd) X-Men! već drugi put zaredom ako se ne varam. Prethodno je Sandman bio neprikosnoven, ali eto, iz ovog ili onog razloga - gde možda spada i veća pristupačnost danas? - X-Men vladaju poslednjih godina.
Rezultati su ovde.
Uzeti u obzir da je u "run" računat samo period dok je Byrne crtao naslov. Ono što je crtao Cockrum je plasirano zasebno, i to takođe vrlo visoko.
X-Men (Claremonta sa različitim crtačima) sam čitao uglavnom još 90-ih, jer mi je tad postalo pristupačno. Isto kao i New Mutants i X-Factor, itd. Taj period tog naslova - pogotovo sa Byrne-om - spada u najvažnije superherojske stripove ikad. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
alexts
Advanced Member
Serbia
7892 Posts
Member since 25/09/2005 |
Posted - 14/01/2021 : 23:56:24
|
Možda ovde nije loša prilika da kažem reč-dve o crtežu.
Nedavno sam pročitao intervju sa Salom Buscemom. Malo me iznenadilo kako se 100% slažem sa njim. On kaže da prosto ne može da čita novije superherojske stripove, iako je više puta pokušavao (nije bio isključiv za sve, pominjao je Spajdermena).
Obrazloženje je da su crtači dosta lošiji (ili neprimereniji) u odnosu na njegovo (bronzano) doba. Kaže on (a i ja sam isto pričao) da ne može strip da slepo imitira film, jer strip ima svoj jezik, koga ne sme da se odriče.
U superherojskom stripu izbacili su (Marvel je za ovo zaslužan tj kriv) linije pokreta, zvučne efekte i sl. Dodali su često nepotrebne hiperrealistične pozadine i detalje. Sad scene akcije liče na zamrznute filmske kadrove - fotografije. Bez dinamike i osećaja pokreta, koji su od suštinske važnosti za superherojski žanr. /Zato mogu da se ubacaju manga linije pokreta, koje šrafiraju celu pozadinu, ali nema više tipično američkih linija praskova od udaraca !?/
Kadrovi su široki, jednolični u želji da liče na widescreen filmska platna. Gubi se stripovska montaža sa kadrovima najrazličitijih oblika.
Kompjuterski, preterano šljašteći kolor, da ne pominjem. Tuš je posebna tema. O svemu tome može esej da se napiše.
Čemu ova priča? Pa kad vidimo Byrnove bootleg X-Men, vidi se koliko je to superiorno u odnosu na današnje dominantne načine rada (srećom ima autora, koji se koliko-toliko drže boljeg, proverenog pristupa). Nikada Marvel neće objaviti ove X-Men, ni kao neko specijalno What If izdanje, jer takav pristup više ne dopuštaju.
Ono što je najčudnije je što i danas, koliko vidim po tekstovima na netu, ljudi najviše cene stariju gardu crtača i ne smeta (ni mlađima, nenaviknutim, kad uđu u materiju) im "starinski" crtež. |
|
|
|
jaki
Advanced Member
Croatia
26781 Posts
Member since 13/03/2004 |
Posted - 15/01/2021 : 00:13:21
|
quote:
Originally posted by Gil-galad
@jaki, slažem se, stvarno jedan od najboljih.
Ako nisi, pročitaj Captain America: War & Remembrance, Stern/Byrne, to je čitav njihov run, kraći od desetak brojeva. Meni i daleko najbolji Kep.
Jesam davno skenirano i u nekom trejdu... |
Ja sam fetišist papira! |
|
|
|
jaki
Advanced Member
Croatia
26781 Posts
Member since 13/03/2004 |
Posted - 15/01/2021 : 00:17:25
|
quote:
Originally posted by alexts
Možda ovde nije loša prilika da kažem reč-dve o crtežu.
Nedavno sam pročitao intervju sa Salom Buscemom. Malo me iznenadilo kako se 100% slažem sa njim. On kaže da prosto ne može da čita novije superherojske stripove, iako je više puta pokušavao (nije bio isključiv za sve, pominjao je Spajdermena).
Obrazloženje je da su crtači dosta lošiji (ili neprimereniji) u odnosu na njegovo (bronzano) doba. Kaže on (a i ja sam isto pričao) da ne može strip da slepo imitira film, jer strip ima svoj jezik, koga ne sme da se odriče.
U superherojskom stripu izbacili su (Marvel je za ovo zaslužan tj kriv) linije pokreta, zvučne efekte i sl. Dodali su često nepotrebne hiperrealistične pozadine i detalje. Sad scene akcije liče na zamrznute filmske kadrove - fotografije. Bez dinamike i osećaja pokreta, koji su od suštinske važnosti za superherojski žanr. /Zato mogu da se ubacaju manga linije pokreta, koje šrafiraju celu pozadinu, ali nema više tipično američkih linija praskova od udaraca !?/
Kadrovi su široki, jednolični u želji da liče na widescreen filmska platna. Gubi se stripovska montaža sa kadrovima najrazličitijih oblika.
Kompjuterski, preterano šljašteći kolor, da ne pominjem. Tuš je posebna tema. O svemu tome može esej da se napiše.
Čemu ova priča? Pa kad vidimo Byrnove bootleg X-Men, vidi se koliko je to superiorno u odnosu na današnje dominantne načine rada (srećom ima autora, koji se koliko-toliko drže boljeg, proverenog pristupa). Nikada Marvel neće objaviti ove X-Men, ni kao neko specijalno What If izdanje, jer takav pristup više ne dopuštaju.
Ono što je najčudnije je što i danas, koliko vidim po tekstovima na netu, ljudi najviše cene stariju gardu crtača i ne smeta (ni mlađima, nenaviknutim, kad uđu u materiju) im "starinski" crtež.
Danas ima puno više izdanja pa onda i puno lošijih ili osrednjih crtača pa i možda zato večina izgleda tako kako izgleda + ovo što si napisao.
|
Ja sam fetišist papira! |
|
|
|
jaki
Advanced Member
Croatia
26781 Posts
Member since 13/03/2004 |
Posted - 15/01/2021 : 00:25:04
|
quote:
Originally posted by ridiculus
Ali, uzmimo u obzir da većina odličnih crtača u to vreme nije posebno volela superherojski žanr. Ni John Buscema (iako je on malo starija generacija), ni Garcia-Lopez, ni Bernie Wrightson (najveći talenat svoje generacije po mišljenju njegovih kolega - a to je generacija sa kojom počinje bronzano doba), ni mnogi drugi.
Nema veze.Byrne a pogotovo Perez su mi idealni za superheroje.
Perezov/Busiek Avengers heroes returns mi je pojam odličnog superherojskog stripa.Sve mi paše samo nema izdanja koje bi mi pasalo
Oni debeli hc su na sjajnom papiru(imao i prodao)trejdovi su davno rasprodani,omnibusi su preveliki + sjajni papir pa čekam Complete Perez/Busiek Avengers trade(ako i tu ne bace sjajni papir).
Jedino da nabavim sveščice? |
Ja sam fetišist papira! |
Edited by - jaki on 15/01/2021 00:26:09 |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 15/01/2021 : 07:54:29
|
quote:
Originally posted by alexts
Možda ovde nije loša prilika da kažem reč-dve o crtežu.
Alex, sad si otvorio Pandorinu kutiju!
Rado se uključujem u ovakve diskusije, ali ne bih baš da zatrpavamo ovu temu, koja nema veze sa tim. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 16/01/2021 : 00:26:24
|
quote:
Originally posted by ridiculus
CBR je krajem prošle godine imao svoju anketu za najbolje "run-ove", i, iako se taj sajt pretvorio (i to još davno) u distributera smeća, još uvek mi je zanimljivo da vidim rezultate, pre svega zbog velikog broja učesnika, a i pravila su detaljna.
Prvo mesto? Claremontovi i Byrne-ovi (i Austin-ovi, itd) X-Men! već drugi put zaredom ako se ne varam. Prethodno je Sandman bio neprikosnoven, ali eto, iz ovog ili onog razloga - gde možda spada i veća pristupačnost danas? - X-Men vladaju poslednjih godina.
Rezultati su ovde.
Uzeti u obzir da je u "run" računat samo period dok je Byrne crtao naslov. Ono što je crtao Cockrum je plasirano zasebno, i to takođe vrlo visoko.
X-Men (Claremonta sa različitim crtačima) sam čitao uglavnom još 90-ih, jer mi je tad postalo pristupačno. Isto kao i New Mutants i X-Factor, itd. Taj period tog naslova - pogotovo sa Byrne-om - spada u najvažnije superherojske stripove ikad.
I prethodna glasanja su završila slično. Jako je cenjen run i dan-danas, gledaću uskoro da dopišem osvrte na Phoenix i Days... A zanimljivo, meni je, tokom čitanja ČK Essentiala, stalno Gaiman bio u glavi. Bukvalno je od Claremonta preuzeo build up priča u Sandmanu; mnoštvo ubačenih detalja, koji epilog dobijaju znatno kasnije... |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 16/01/2021 : 00:42:58
|
quote:
Originally posted by alexts
Obrazloženje je da su crtači dosta lošiji (ili neprimereniji) u odnosu na njegovo (bronzano) doba. Kaže on (a i ja sam isto pričao) da ne može strip da slepo imitira film, jer strip ima svoj jezik, koga ne sme da se odriče.
(...)
Ono što je najčudnije je što i danas, koliko vidim po tekstovima na netu, ljudi najviše cene stariju gardu crtača i ne smeta (ni mlađima, nenaviknutim, kad uđu u materiju) im "starinski" crtež.
Sad, složiću se u smislu da i sam više volim klasišne superheroje (i priče i crtež). Zaista, odustalo se od stilova koji su učinili žanr prepoznatljivim i na širem planu je mnogo toga danas za nevericu. A opet, Marvel je tokom poslednje decenije prigrlio indie poetiku i dobili smo Fraction/Aja Hawkeyea, Aaaron/Ribić Thora, King/Walta Visiona ili na drugoj strani, iz DC-ja, King/Gerads Mister Miraclea, nešto ranije All-Star Superman Morrisona i Quitelyja... I zanimljivo je da se radi o mini-serijama, a kako vreme odmiče, one su i po priči jedino vredno praćenja i nešto što će ostati. (Ko je rekao House of X/Power of X? )
Čak su i crteži iz 00's (ne mogu da verujem da sam upravo ovo napisao...) u to vreme izgledali revolucionarno nakon užasnih devedesetih - Epting na Kepu, Maleev na Daredevilu ili Coipel na Thoru. Prosto, sad ih gledam kao Busceminog Letača ili Millerovog Daredevila; 'ajde, nije baš tolika distanca, ali razumete već... Ono, stvari se menjaju, a u svakom vremenu ima nečeg vrednog pažnje. |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 16/01/2021 : 10:10:36
|
quote:
Originally posted by Gil-galad
Ono, stvari se menjaju, a u svakom vremenu ima nečeg vrednog pažnje.
Ovo je potpuno tačno. Samo treba znati gde naći to dobro. Ali ja sam ovu Aleksovu primedbu shvatio kao kritiku crtačkih standarda modernog superherojskog stripa, i to pre svega kod Marvela i DC-ja. A nekoliko usputnih mini-serija nisu nikakav dokaz da u suštini nije kako je on opisao - što je tema o kojoj ne mogu da pričam sažeto.
quote:
nakon užasnih devedesetih
Ovde je i po meni problem. Ali to se samo odnosi na najpopularnije stvari iz tog perioda, pre svega prvobitni Image, i sve ono na šta je taj stil uticao (pre svega Marvel). Osim Erika Larsena, kojeg stvarno cenim. Jim Lee crta lepše, ali Larsen crta pametnije. (Osim što se teme kojima se bavi u autorskim stripovima neće svakom svideti. ) Neke od tih crtača ćeš videti i na X-Men, ako doguraš dotle.
Ali 90-e su imale i (crtački) odlične momente, ako znaš gde da tražiš. Dark Horse je pokrenuo Legend: Miller (Sin City), Byrne (Next Men), Mignola (Hellboy). Jim Shooter je gurao neki svoj fazon - ne uvek dobar, ali specifičan - kroz Valiant i Defiant. Kompanije kao Malibu i Milestone su radile zanimljive stvari. I DC je imao prilično dobru deceniju. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
Edited by - ridiculus on 16/01/2021 10:12:47 |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 16/01/2021 : 16:15:11
|
@ridiculus,
jeste, čovek je mislio na crtež, a i ja sam se na spomenute mini-serije osvrnuo baš misleći na crtež, zaboravih na kraju da boldujem imena crtača. I da dodam, u pravu si, više izuzeci, nego pravilo.
A za 90's i jesam mislio na Marvel i DC, kao i alexts. Ovo što si naveo je nekako ipak bilo u manjim razmerama popularno... Valiant, recimo, znam samo po radovima BWS-a, zaista jedan neistražen teren!
Generalno, ovo su samo detalji neki, pa iako nisam iz fazona bolje prošlosti, većinu novih stripova čitam u digitalnom obliku. Odavno sam rekao, prosto se danas superheroji i crtaju mahom digitalno, pa mi je nekako logično da ih tako i čitam. Nije to sad ni do toga da li lepše izgledaju na tabletu ili odštampani, ali mi nemaju onu težinu kao kad otvorim neki stariji naslov i uživam u svakom detalju. Brži je ritam, samo se preleti preko novijih stripova nekako... Sreća pa je ovaj žanr neiscrpan izvor nepročitanog, pre svega Bronze Age.
Nedavno sam pročitao Green Arrow: The Longbow Hunters i sve vreme mi je kroz glavu prolazila misao "e, OVO je crtež!". Ono što je dobro, da ne postanemo dibidus zatucani matorci, jeste što ipak dajemo šansu novim naslovima. |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 16/01/2021 : 18:01:08
|
quote:
Originally posted by Gil-galad
Valiant, recimo, znam samo po radovima BWS-a, zaista jedan neistražen teren!
Naslućivao sam da će ti BWS biti prva asocijacija, s obzirom da znam koliko ga voliš!
Valiant je imao milionske tiraže u ono vreme, u prvoj polovini 90-ih. Ali, eto, ni to ih nije spaslo od kraha.
A kad smo već kod Jima Shootera, šta god ljudi pričali o njemu (uglavnom kao o diktatoru), pod njim je Marvel bio u drugom "zlatnom dobu". I on je bio glavni urednik u vreme kada su Claremont i Byrne radili zajedno. I uradio je jednu stvar koja je oblikovala istoriju tog stripa, ali o tome ćemo kada dođeš do priče o Mračnom Feniksu.
Doduše, Byrne je napustio Marvel zbog njega koju godinu kasnije, mada to možda i nema neku težinu zato što je Byrne čovek koji je retko s kim ostao u dobrim odnosima. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 19/01/2021 : 19:19:56
|
Još malo o Claremontovoj eri...
(izvor: https://www.facebook.com/groups/326741270791156/permalink/2201294170002514)
"When I was a teen I had a girlfriend who did not try to get me to stop reading comics, but often wondered what I saw in them. After all, it was just folk in spandex beating the crap out of each other, right?
And I tried to explain that as much as I DID enjoy that aspect, there was much more. That some well-written comics actually dealt with deeper topics and that you actually grew to like the characters, to care about them.
One day, I showed her the page I have put below. I explained that all of these characters expected to die, to be changed into horrific aliens and that they were all coping with it in their own way. And she was startled not only about the two friends discussing religion, but also that the demonic looking one was the religious one.
And that two characters with such opposing viewpoints could be friends.
Sadly, she did not take up reading comics. But, she no longer asked why I kept reading them, though."
|
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 19/01/2021 : 21:15:39
|
Glavni problem sa Claremontovim pisanjem nije taj što su mu dijalozi i opisi često predugački - to je ponekad slučaj i kod Moore-a, recimo u Swamp Thing-u - već što:
1. neke stvari se često ponavljaju, i to postaje zamorno kada se epizode čitaju bez pauze između.
2. kao da postoji neka vrsta nadmetanja između njega i crtača, ko će da ispriča veći deo priče.
Za ovo prvo postoji (donekle) opravdanje: Jim Shooter je imao pravilo po kome svaki sveska može da bude nečiji uvod u taj strip, i ništa ne treba da bude nedorečeno. Uzmimo u obzir da su tada i reprinti bili vrlo, vrlo retka pojava, a o kolekcijama da ne govorimo.
Što se ovog drugog tiče, zaista je na nekim mestima previše očigledno. Sećam se ovih The New Mutants koje je crtao Bill Sienkiewicz, gde ovaj završi sa crtanjem scene i pređe na sledeću, a Claremont između ubaci parče teksta koje objašnjava šta je onaj lik iz prethodne scene radio (i zašto!) posle onoga šta smo videli na slikama. Ali to je bio čest problem sa scenaristima koji nisu umeli da crtaju: kao da ne veruju u moć slike.
Ali, generalno, Claremont je dobar sa likovima, i neke scene su maestralne, posebno kada uspe da se iskontroliše i pusti crtež da diše. Sa Barry-jem Smithom je imao dobru saradnju u vezi toga, ali tu je zapravo Smith pričao svoju priču, a Claremont je samo potpomagao, i to je bio samo minijaturni deo čitave sage o X-ljudima. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 20/01/2021 : 16:09:30
|
| Yup. I to je fino posloženo u knjigu Lifedeath. (Nikako da ujurim taj hc!) Fali još jedan deo priče, koji je BWS adaptirao u Adastra in Africa, no, najpre na Phoenix i Days da se osvrnem, pa ću nešto više o Lifedeath i Weapon X. Pročitao bih najpre sve iznova, pa lagano... |
|
|
|
Vlaadisha
Advanced Member
USA
3512 Posts
Member since 21/07/2004 |
Posted - 30/01/2021 : 02:55:57
|
na ovakvim listima nikad se ne pominje uncanny x-force (remender & opena)... nemam pojma gde to dodje u kontinuitetu niti kako se kotira kod poznavalaca x-men, ali meni je ostalo u najlepsem secanju. citao jos neko? utisci? izvinjavam se GG zbog hajdzekovanja teme.
 |
Edited by - Vlaadisha on 30/01/2021 02:56:41 |
|
|
|
ridiculus
Senior Member
1680 Posts
Member since 11/06/2008 |
Posted - 30/01/2021 : 12:37:30
|
quote:
Originally posted by Vlaadisha
na ovakvim listima nikad se ne pominje uncanny x-force (remender & opena)... nemam pojma gde to dodje u kontinuitetu niti kako se kotira kod poznavalaca x-men, ali meni je ostalo u najlepsem secanju. citao jos neko? utisci? izvinjavam se GG zbog hajdzekovanja teme.
Čitao ja nekoliko epizoda, ali sam posle iz nekog razloga (kojeg se ne sećam) prešao na Seven to Eternity.
Lično nisam veliki ljubitelj tog novog talasa realizma u prezentaciji superheroja, pogotovo kad se primeni na fantastičnije koncepte kao što su X-Men i slično, ali mislim da je Opena najbolji u tome od svih koje sam video. |
Thought's the slave of life, and life Time's fool. |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
Posted - 03/02/2021 : 00:08:47
|
Paka me je pre neki dan podsetio na God Loves, Man Kills, na koji sam bukvalno zaboravio, a postoji izdanje Čarobne knjige...
Elem...
GOD LOVES, MAN KILLS - Chris Claremont
Pre nego što sam se konačno posvetio Essentialima i Claremontovoj eri na redovnoj seriji, pročitao sam ovaj grafički roman. Objavljen je 1982., kada su kreativna rešenja išla u smeru realnijih i grubljih prikaza nasilja u odnosu na Kirbyjev uticaj. U skladu s tim su bile i teme - recimo, ovde Claremont mnogo bolje ispituje položaj mutanata kao manjine; tim pre što se na njih okomio William Stryker, ratni veteran i crkveni velikodostojnik.
Ovaj grafički roman pripada eri po tome ko su aktuelni X-Meni, ali nikako po činjenici da oni sarađuju s Magnetom. Otuda nije lako ubaciti ga hronološki gde pripada... No, mene nije oduševio, uprkos toliko hvaljenom crtežu Brenta Andersona. Još, poslužio je kao osnova za drugi film. |
Edited by - Gil-galad on 03/02/2021 00:09:03 |
|
|
|
Gil-galad
stripovi.com suradnik
Serbia
3544 Posts
Member since 19/05/2008 |
|
| |
Topic |
|
|
|
Dnevnik čitanja: X-Men
