Posto je naš prijatelj Dsormaz 1 lepo opisao doba Američko-meksičkog sukoba koji je dočaran u epizodi "Plaćenici",a da bismo imali zaokruženu sliku o istorijskim dogadjajima u ovom dvobroju,opisaću ekspanziju na Zapad o kojoj se govori u epizodi "Karavani"...Ova epizoda je bitna jer se u njoj prvi put pojavljuje Bil Adams,docniji glavni junak serijala "Priče sa Divljeg Zapada".
SEOBA NA ZAPAD,FAZE I GLAVNI PRAVCI DOSELJAVANJA
Seoba na Zapad predstavljala je glavni činilac u evoluciji američke civilizacije i osnovni razlog koji je uslovio kasnije kulturološke i političke razlike izmedju USA i Evrope. U velikoj meri američka istorija je bila istorija kolonizacije prostranog Zapada. Postojanje jednog područja slobodne zemlje,njegovo stalno smanjivanje,dolazak naseljenika i stalno širenje američkih naselja na Zapad,u velikoj meri objašnjavaju razvoj američkog društva. Svi delovi USA su prošli kroz "graničnu" fazu razvoja. Svako naselje na novoosvojenom području isprva je značilo vraćanje na primitivne uslove<tako da se američko društvo u pojasu Granice uvek razvijalo iz početka,a glavna posledica je bila da je u njemu bilo sve manje evropskog nasledja,a sve više uticaja lokalne sredine. Glavna posledica ovih burnih dešavanja na Granici bila je što je ona pomogla da se formira jedna nova,jedinstvena nacija,sastavljena od raznih nacionalnosti i da se smanji zavisnost od Evrope,da se ojača nacionalno jedinstvo i učvrsti ugled federalne vlade. U to doba na Zapadu je bilo više demokratije nego na Istoku USA,a ljudi koji su živeli na Granici odlikovali su se jačom verom u ljudsku jednakost,jer je Zapad bio naseljen ljudima i ženama koji su tražili šire mogućnosti za uspeh u životu. Osim toga,da Granica nije bila otvorena za naseljavanje,došlo bi do mnogo veće migracije mladih ljudi sa farmi u gradove. Migracija na Zapad mnogo je ojačala i narodno jedinstvo. Duh secesionizma,koji će na kraju dovesti i do Gradjanskog rata,nije mogao da se razvije u područjima koja su bila izložena masovnim migracijama. Većina zapadnjaka se prvenstveno osećala kao Amerikanci,a i želeli su stvaranje jake nacionalne vlade sa širokim ovlašćenjima za razvoj transporta roba i unepredjenje opšteg blagostanja. U toku rata 1812.godine i u doba američko-meksičkog rata 1846-1848.godine,zahtevi da se vodi čvrsta ekspanzionistička politika dolazili su uglavnom sa područja Zapada. Najznačajnija karakteristika "Pokreta na Zapad" bila je u tome što su Pioniri sa sobom doneli i osnovne institucije svoje civilizacije. Oni su na novoosvojenom području odmah osnivali izborne vlade,sudove,crkve,škole,štamparije i listove. U graničarskim naseljima su u početku vladali bezakonje i kulturna zaostalost,ali to je bila samo prolazna faza u izgradnji jednog novog društva u divljini. Seoba Pionira može u glavnim crtama da se prikaže u obliku tri paralelne struje koje su tekle na Zapad iz Nove Engleske,Virdžinije i Južne Karoline,sa središnjom strujom iz Virdžinije koja je imala veliku prednost nad ostalima. Seobe nisu bile stalne. Periodi velike aktivnosti,za koje vreme su prodati milioni akara zemlje,smenjivali su se sa periodima depresije u kojima se Granica sporo širila,i mnogi razočarani naseljenici vraćali su se nazad na Istok. Prvi veliki prodor na Zapad osamdesetih i devedesetih godina osamnaestog veka dolazio je uglavnom iz Virdžinije a glavna struja naseljenika kretala se kroz Kentaki i Tenesi sve do Misisipija. U istom periodu Vermont je bio odvojen od Nju Hempšira i primljen u USA. Na severu,seoba na Zapad nije dobila podstrek sve do 1795.godine. Tada dolazi do kolonizacije Ohaja,koji u Uniju biva primljen 1803.g. Na jugu,veći deo Džordžije je još uvek bio granična oblast i posle 1800.g. Lujzijana je primljena u USA 1812.godine,kada su većinu njenog stanovništva još sačinjavali Francuzi. Desetak godina posle rata 1812.godine predstavljale su period brze ekspanzije. Središnja struja Pionira prešla je Misisipi i ušla u Misuri. Indijana i Ilinois bili su pripojeni USA na severu,a Alabama na jugu. Seoba na Zapad biva privremeno zaustavljena usled finansijske krize 1819.godine. Već sredinom tridesetih godina Mičigen i Arkanzas bili su spremni da postanu savezne države,a naseljenici zatim kreću u Teksas,koji 1836.g. postaje nezavisna republika,dok se pripaja USA 1845.godine. Posle godina depresije od 1837-1840.godine novi Pioniri kreću u Ajovu i Viskonsin na severu,dok na jugu seoba uzima glavni pravac ka Floridi,gde su naseljenici naišli na žestok otpor Indijanaca. U medjuvremenu,središnja struja naseljenika približavala se sušnim ravnicama bez drveća,zapadno od Misurija. Pošto ova oblast nije bila pogodna za naseljavanje,Pioniri iz Misurija uputili su se ka Oregonu i Kaliforniji. Do priznavanja Kalifornije kao slobodne države 1850.godine,slobodne i robovlasničke države primane su USA uglavnom u parovima. Prijemom Misurija u sastav USA 1820.godine,zapretila je opasnost da robovlasničke države budu u većini,što se nije dogodilo zahvaljujući izdvajanju Mejna iz sastava Masačusetsa. Tako je očuvan paritet...
Priče s Divljeg zapada
.jpg){kind=avatar}
Posted - 21/12/2011 : 20:05:53
.jpg)
.jpg)
